“Bazıları için çıkış noktasıdır. Bazıları için sadece haber verme fasilitesidir. Bir kısmı sadece yazar, bir kısmı sadece sorar. Bazıları duygularını, bazıları duygusuzluklarını yazar.” Geçenlerde ekşisözlük de gezinirken birinin blog tanımını bu şekilde yaptığını görmüştüm. Diğerlerine nazaran içlerinde en güzel saçmalıktı.
Yakın zamana kadar blog oluşturmak gibi bir planım yoktu açıkçası. Hatta bu fikrin aklıma nereden yerleştiğini de bilmiyorum. Muhtemelen can sıkıntısının tavan yaptığı bir sırada belirmiş olmalı. Her zaman olduğu gibi ilerisini düşünmeden gözü kapalı yapılmış bir şey. Aslında daha garibi şu ana kadar blogumda neler yazabilirim diye düşünmüş olmamam.:)
Sanırım zaman kaybı. Yakın çevremde ki insanların bunu okuyan var mı diye dalga geçtiklerini şimdiden duyabiliyorum. Hatta kısa bir süre sonra içimde bir pişmanlıkla ne saçma bir işe girişmişim diyeceğime eminim. Yinede benim de yazacak bir şeylerim var demek isterdim. Ne yazık ki yok 🙂
Ama şunu da belirtmeliyim ki eğer seneye bu zamanlar hala ben buraya bir şeyler yazıyorsam, hala yazabilecek bir şeylerim kaldıysa o zaman en mutlusu ben olurum herhalde.
İşte bu yüzden Merhaba Dünya diyorum hepinize.
Yorum Yap